Net zoals elk jaar voor de zomervakantie, nemen we in het hotel waar ik werk, afscheid van onze vaste trainingsgroepen. Deze keer was het meer bijzonder dan andere jaren. Op de middag waarop de vierdejaars studenten hun diploma kregen uitgereikt, werd ik gevraagd om me even in de zaal te melden.

De studenten hadden ook voor ons als team een mooie verrassing. Kort werd uiteengezet hoe de groep het team bedankte voor de genoten vriendelijkheid, oplossingsgerichtheid en gastvrijheid. Oprechte woorden van dank dat wij door onze zorg hadden bijgedragen aan hun diploma’s. Met een klein cadeautje.

Ik dankte de groep voor het presentje, de mooie woorden, voor alles wat we de laatste vier jaar hadden gedeeld. En natuurlijk nodigde ik hen uit voor een weerzien in het hotel of op het terras.

Het cadeautje kwam in eerste instantie op mijn bureau terecht, totdat de drukte het toeliet eens rustig te kijken wat er in het papier zat. Eigenlijk heel eenvoudig, maar wat sprak dit me aan. Een oud-Hollands tegeltje met de woorden ‘Het hoogst bereikbare, is jezelf verrassen’.

Bam, wat kwam deze tekst binnen. Ik ben na de diploma-uitreiking nogmaals de zaal ingegaan om de groep te bedanken. In mijn ogen was te zien hoe het tegeltje mij raakte. Hun uitleg erbij was dat ik door mijn aanwezigheid op de vloer in staat ben om het maximale uit onze medewerkers te halen, zowel in het werk als ook in de omgang met onze gasten. Zij zagen ons ook groeien en hebben daar enorm van genoten. Het had bijgedragen aan het behalen van hun diploma’s.

Mooi compliment voor het hele team … ik werd er intens door geraakt.

Wat deze studenten niet wisten, maar wat ik die middag, maar even heb uitgelegd, is dat ik naast mijn werk als bedrijfsleider bij Hoogeerd ook nog een eigen coachpraktijk heb.

De boodschap van het tegeltje ook zo van toepassing is op mijzelf, om mijn passie, het coachen, uit te bouwen en uiteindelijk een eigen bedrijf te starten.

Ik ben nu anderhalf jaar onderweg met Arno Peters Coaching. Ik weet dat het richting geven aan mensen iets is wat echt bij me hoort. De coachee een stukje rust, meer vertrouwen en stabiliteit mee geven, waar zij mee de toekomst in kunnen.

De boodschap van het tegeltje is ook wat ik mee wil geven aan diegenen die bij me aankloppen voor begeleiding. Ga maar, probeer maar, doe maar, je kan meer dan je denkt. In kleine stapjes werken aan meer zelfvertrouwen, werken aan het durven, delen van gevoel, werken aan jezelf. Ik probeer te motiveren, te stimuleren, te ontwikkelen om het hoogst bereikbare uit iemand te halen. Dat iemand zichzelf verbaast over waartoe hij of zij in staat is, zichzelf verrast.

Dus wat een gaaf tegeltje! Eigenlijk een stuk steen, maar met een hele mooie spreuk die voor mij op meerdere gebieden zo van toepassing is. Het is dus ook niet zo raar dat ik er zo door werd geraakt …

Het tegeltje heeft een mooie plek gekregen. Als reminder om mezelf af en toe uit te dagen. Het hoogst bereikbare uit mezelf te halen, niet alleen een ander, maar vooral jezelf te verrassen …

Groep 37A, hartelijk dank!

___________________________________________

Reactie via de website:

Van: Suzan Scheepers

Arno, wat mooi geschreven. Ik zal het zeker met de groep delen. Zoals jezelf al aangeeft het is van harte gemeend en gegeven. Geweldig dat het je op meerdere vlakken raakte.

Groetjes en tot ziens Suzan