Begin vorige week had ik weer een mail via mijn website. “Ik ben de weg kwijt. Ik weet niet goed meer waar ik blij en gelukkig van word. Ondanks alles wat ik probeer, lijkt het wel of ik nergens meer van kan genieten. Ik ben zo moe”.

Een paar kreten uit een hulpvraag, die bij mij een grote waakzaamheid oproepen, me alert maken. Want ondanks dat de term burn-out niet is genoemd, lijkt dit een traject te worden, waar we hier wel mee te maken krijgen.

Tijdens het intakegesprek hoor ik zijn verhaal aan. Deze man is gedreven. Heeft een enorme wilskracht en doorzettingsvermogen, is ambitieus. Maar al snel kom ik erachter dat deze man zijn leven leeft vanuit zijn hoofd. Hij lijkt te willen voldoen aan het ideaalplaatje en de verwachtingen dat anderen van hem hebben.

Door angst en paniek, door eigen overtuigingen en gedachten hoe het zou moeten zijn, of een gevoel van onveiligheid is iemand op zoek naar waardering of voldoening. Typische kenmerken voor iemand met een burn-out. Maar waardering of voldoening zijn oplossingen van korte duur. Zij lossen het onderliggende probleem niet op.

Deze man zocht veiligheid. Toch bleek ook dat niet te helpen om gelukkig te worden. Een koopwoning, een mooie auto, verre vakanties, een vaste baan, een relatie. Uiteindelijk blijkt dit allemaal schijnveiligheid te zijn. En dan?

Ergens diep van binnen voel je dat het blijft het wringen. Ervaar je spanning, onrust en stress. Kan je eigenlijk nergens meer voldoening uit halen. Is het heel moeilijk om je nog gelukkig te voelen. Ervaar je een gebrek aan liefde.

Soms al heel jong, halverwege hun twintiger jaren, lopen mensen vast. Net uitgestudeerd, net begonnen aan hun carrière, in de opbouwfase naar een gezin, komt daar ineens de man met de hamer.

De oplossing die vaak wordt gezocht, ligt in eerste instantie extern. Want die behoefte naar waardering of voldoening blijft. Het gaat er toch om dat je gezien wordt? Dat je erbij hoort of mee telt?
Op zoek naar positieve feedback gaan we opnieuw beginnen aan een studie of accepteer je een baan met nog meer aanzien of verantwoording.

En dan ineens is daar de burn-out. Je kan worden opgeveegd. Door het telkens voorbij gaan van je vermoeidheidsgrenzen zijn lichaam en geest letterlijk op.

Door het over-presteren om gezien of gewaardeerd te worden, ben je voorbij gegaan aan alle grenzen die je lichaam heeft aangegeven. Door te willen voldoen aan het beeld van anderen, ben je vergeten om te doen wat je zelf graag zou willen. En hier komen we dicht bij de kern, die meestal ten grondslag ligt aan een burn-out.

Het is die ene opmerking die ik maak, die de ander laat beseffen wat er aan de hand is. “Nu ben ik geen huisarts, maar wat doet het met je als ik je vraag of je een burn-out hebt?”

Keihard komt dit binnen natuurlijk, vaak komt op dit moment het besef wat er echt aan de hand is, is daar ineens ook de emotie in alle hevigheid. Maar het zet ook een deur open.

De oplossing voor herstel na een burn-out is het herstellen van balans in je leven. Niet wat verwacht een ander van je, maar wat wil je zelf. Wat heb jij nodig om te kunnen genieten van het leven.
Een confronterend traject, waarbij we gaan werken van destructief gedrag en gedachten naar het ontwikkelen van compassie en zelfliefde. Weer in contact zijn met je lichaam en je hart.

Op zoek naar de geborgenheid in jezelf, zullen we alle emoties aankijken die ten grondslag liggen aan de burn-out. Ook brengen we jouw echte behoeftes in kaart door middel van een spelvorm. Dan gaat het niet over een groot huis of lekker eten, dan gaat het over autonomie -het recht om eigen keuzes te mogen maken-, verbinding -met anderen en met jezelf- en zingeving -hoe haal ik voldoening uit mijn leven-. Ik zal je handvatten meegeven om in contact te zijn en te blijven met jezelf.

Want de antwoorden die je zoekt, die zitten in jezelf. Je diepe verlangen om met jezelf in verbinding te zijn, te kunnen gaan doen wat kloppend is voor jou, geven je uiteindelijk weer levensenergie en levensvreugde.

Herken jij jezelf in bovenstaande tekst? Durf jij je leven op een andere manier te gaan leven?
Schroom dan niet om contact met me op te nemen. Graag verwijs ik je naar de aanbevelingen, om te lezen hoe anderen mijn begeleiding naar herstel hebben ervaren.